Η χαρουπιά είναι ένα δέντρο που χρήζει θαυμασμού αφού απλώνει την ιστορία της αναμέσω των αιώνων ή και χιλιετιών. [i] Αποτελεί δε μια αινιγματική συμμαχία με τα μεσογειακά βασίλεια όπου αναζητείται η ταυτότητα και η προέλευσή του. Οι αρχαίοι πολιτισμοί ήταν αυτοί που κατάφεραν να το μπολιάσουν και να το εξημερώσουν πρώτο από άλλα δέντρα. Με αυτό τον τρόπο ανέδειξαν την αγιασμένη μορφή του προσφέροντας διαχρονικές απηχήσεις με διάφορες διατροφικές συνήθειες μέσω αρκετών αφηγήσεων.
Οι επιφανείς αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι ατρόμητοι Φοίνικες είναι εκείνοι που ως πρωτοπόροι των παλιών εποχών, αναγνώρισαν την ποικίλη αξία του χαρουπιού, καθιστώντας το ως βασικό συστατικό των γαστρονομικών επιλογών τους. Εδώ βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αποτελέσει ένα μοναδικό σύμβολο αιώνιας αντοχής. Ήταν μεγαλωμένο στο ηλιόλουστο ουρανό και στο εύφορο χώμα της Μεσογείου που βοήθησαν τόσο πολύ στην εφεύρεση γεωργικών συστημάτων για την αέρινη αξιοποίησή της.
Παράλληλα οι λοβοί του χαρουπιού, ανέλαβαν ρόλους ύψιστης σημασίας, χαρίζοντας στους κατοίκους μια ανάσα κατά τη διάρκεια του σκληρού χειμώνα αποτελώντας πραγματικά ένα «κέρας» με διατροφική σύσταση και προϊόντα που θα ζήλευαν σχεδόν όλα τα άλλα τρόφιμα (αλεύρι, μέλι, κόμμι, κακάο κ.α). Έτσι αυτό το ίδιο αποτελεί ακριβώς την αποκάλυψη της διατροφής. Η γαστρονομική του χρησιμότητά του μεταμορφώθηκε, δημιουργώντας μια σειρά από προϊόντα που κυμαίνονταν από σκόνη χαρουπιού μέχρι σιρόπι και υποκατάστατα καφέ, που με κατασκευαστικές αλχημείες έφθασαν στην αξιοποίηση του λοβού. Στο ταξίδι του, το χαρούπι προσαρμόστηκε επιδέξια στις συνεχώς εξελισσόμενες χρήσεις των λοβών του, καθιστώντας έτσι τον εαυτό του αταλάντευτο ακρογωνιαίο λίθο στις αφηγήσεις διαφορετικών πολιτισμών, μια κληρονομιά που εκτείνεται στους αιώνες.
Καθώς η κίνηση του χρόνου συνέχιζε την αδυσώπητη κάθοδό της, οι αναφορές στο χαρούπι διαπέρασαν τις αρχαίες πήλινες πλάκες των Σουμέριων, με την προέλευσή τους να γυρίζουν πίσω στις μακρινές ακτές του 2000 π.Χ. Από την άλλη οι Ρωμαίοι μέσα από τα συμπόσια αλλά και την καθημερινή διατροφή αναζητούσαν αδιάκοπα καταναλωτικές επιλογές. Αυτοί λοιπόν με τη σειρά τους αγκάλιασαν την καλλιέργεια της χαρουπιάς, επεκτείνοντάς την στα πιο μακρινά σημεία της κυριαρχίας τους. Αυτό το αξιοσέβαστο δέντρο, που από εκείνες κιόλας τις εποχές υποβιβάστηκε στις σκιές της αφάνειας ως ζωοτροφή, αναδείχθηκε ως μια φυσική εναλλακτική λύση για το πανάκριβο μέλι, όντας φτωχό ως προς την οικονομική αξία του.
Συνεχίζεται…
[i] History of carobs, https://ctc.expert/history-of-carobs/ (τελευταία πρόσβαση 1/8/2024)
Πίνγκμπακ:H γλαφυρή ιστορία της χαρουπιάς (μέρος 2ο) - Food Edu