Η Ιστορία των Μαγειρικών σχολών στην Ελλάδα
Στα παλιά χρόνια η Μαγειρική τέχνη ήταν ένα από τα τελευταία επαγγέλματα που επιλέγαν οι άνθρωποι καθώς όλοι νόμιζαν πως ο Μάγειρας ήταν ένας εύσωμος άνθρωπος ,λαδωμένος ,λερωμένος με διάφορα φαγητά.
Πίστευαν πως ήταν μια τέχνη (περισσότερο γυναικεία) που δεν θα είχε επαγγελματικό μέλλον.
Πως αρχίζει η ιστορία των Μαγειρικών σχολών στην Ελλάδα.
Την χρονιά που φεύγει από την ζωή ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην ιστορία της μαγειρικής τέχνης στην Ελλάδα ο Νικόλαος Τσελεμεντές το 1958, αρχίζει και η ιστορία των μαγειρικών σχολών.
Θεσσαλονίκη 1958
Εισάγονται οι πρώτοι μαθητές Μαγειρικής Τέχνης και στεγάζονται σε κτήριο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, απέναντι από τον Ερυθρό Σταυρό στην παραλιακή οδό. Δικαίωμα αίτησης είχαν οι απόφοιτοι δημοτικού και εξατάξιου γυμνασίου, με γραπτές εξετάσεις στην έκθεση ιδεών, τη γεωγραφία της Ελλάδος και την πρακτική αριθμητική.
Λειτούργησε με ένα τμήμα μαγειρικής, το οποίο είχε αρκετούς μαθητές από το Παπάφειο Ορφανοτροφείο.
Πρώτος δάσκαλος Μαγειρικής Τέχνης ο Ιωάννης Ζουμπουλάκης. Ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στην Μαγειρική τέχνη.
Το 1959 η σχολή μετακομίζει στην Βίλα “Ζάννα” όπου λειτούργησε έως το 1972.
Πηγή: https://archive.saloni.ca/143 Επαύλεις Αλ. Δ. Ζάννα και Μιχ. Μαυρογορδάτου [από το βιβλίο “ Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιάς Έκατονταετίας” του Β. Κολώνα, University Studio Press, 2012, σελ. 165]
Έχει και δεύτερο τμήμα όπου συγχωνεύετε με το πρώτο έτος. Καθηγητής Μαγειρικής Τέχνης ο Φώτης Αναστασιάδης όπου διετέλεσε από το 1959 έως 1964 .
Στην πρώτη σειρά Μαγειρικής Τέχνης αποφοιτά ο Ζήσης Κεραμέας. Σημαντικοί καθηγητές ακόμη που έχουν διδάξει στα πρώτα χρόνια λειτουργείας είναι, ο Γρηγόριος Δημητριάδης 1963 έως 1967 , ο Κωσταντίνος Σιδέρης 1967 έως 1969 ,ο Κωσταντίνος Αθανασίου 1969 έως 1976 ο Χαρίλαος Θεοδωρέλλης 1972-1984 .
Για αρκετά χρόνια διετέλεσε Καθηγητής Μαγειρικής Τέχνης επίσης και ο Ζήσης Κεραμέας από το 1976 έως 2000.
Το 1972 η σχολή μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο SUN BEACH, όπου και παρέμεινε για 12 χρόνια .
Το 1984 εγκαταστάθηκε μετά από ανέγερση στο ξενοδοχείο Ξενία-Ήλιος στην παραλιακή Περαία.
*Την ακαδημαϊκή χρονιά 1982-84 εισήχθη η πρώτη γυναίκα στο τμήμα μαγειρικής*.
Αθήνα 1959
Η ιστορία της Μαγειρικής τέχνης για την Αθήνα, αρχίζει από την ιστορική Σχολή στο Hotel Semiramis στο Κεφαλάρι Κηφισιάς.
Από τους πρώτους καθηγητές ο Ιωάννης Ζουμπουλάκης , ο Κωσταντίνος Λιακάκος, (Λάκωνες στην καταγωγή τους ) και ό Κωσταντίνος Σιδέρης.
Το 1968 η σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων (ΣΤΕ) μεταφέρεται στην Πάρνηθα, όπου και θα παραμείνει για 16 χρόνια.
Στην συνέχεια η σχολή μεταφέρθηκε το 1984 και ονομάστηκε σε Σχολή Ξενία Ήλιος Αναβύσσου. Στην σχολή της Πάρνηθας και Αναβύσσου ,δίδαξαν καταξιωμένοι καθηγητές ,όπως: Ο Νικόλαος Τζερεφός, ο Ζήσης Κεραμέας, (όπου διετέλεσε και διευθυντής το 1991) ο Γεώργιος Γρίβας, ο Γεώργιος Τσιώρος , ο Δημήτριος Κουτροβίτσης, Παναγιώτης Παπαδόπουλος ,ο Θέμης Παπατρέχας και πολλοί άλλοι.
Ηράκλειο Κρήτης 1986
Η ιστορία της Μαγειρικής τέχνης για την Κρήτη ξεκινά όταν για πρώτη φορά στεγάζεται στο Ξενία Ήλιος στο Κοκκίνη Χάνι. Η αρχή έγινε μόνο με ένα τμήμα Μαγειρικής Τέχνης.
Η σχολή στο Κοκκίνη Χάνι Ηρακλείου
Ο πρώτος δάσκαλος που διδάσκει ήταν ο αείμνηστος Μανώλης Τζιράκης. Την επόμενη χρονιά το 1987 λειτουργούν 2 νέα τμήματα Μαγειρικής Τέχνης και διδάσκουν στα τμήματα ο Νικόλαος Κασαπάκης και ο αείμνηστος Μανώλης Αμαργιωτάκης. Μετέπειτα με αρκετά χρόνια διδασκαλίας καθηγητές, όπως ο Ευάγγελος Αγάλου, ο Γεώργιος Αναστασάκης ο Κώσταντίνος Γοργοράπτης. Επίσης έχουν προσφέρει τις γνώσεις τους, ο αείμνηστος Νίκος Βιδοζαχαράκης , ο Θεόδωρος Μαρουφίδης και πολλοί άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι του χώρου.
Η πρώτη σειρά 1986-1988 του Μαγειρικού τμήματος στο Κοκκίνη Χάνι.
Αξιοσημείωτο γεγονός είναι ότι από το 2021 και μετά από 35 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, το κτίριο της σχολής κρίνεται ακατάλληλο λόγω της στατικότητας του!
Η Μαγειρική τέχνη πλέον αρχίζει να βγάζει νέους καταρτισμένους μαγείρους, τόσο στην Αθήνα ,στην Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο.
Σε όλες τις παραπάνω σχολές έχουν διδάξει και διδάσκουν πάρα πολλοί αξιόλογοι καθηγητές Chefs και έχουν αποφοιτήσει καταξιωμένοι Μάγειροι, Chefs, Ζαχαροπλάστες ,Pastry Chefs.
Η συνέχεια στην τηλεόραση
Τα επόμενα χρόνια οι σχολές αρχίζουν σιγά-σιγά να γίνονται όλο και περισσότερες, τόσο σε κρατικό αλλά και πολύ δυναμικά σε ιδιωτικό επίπεδο.
Σε αυτό βέβαια βοήθησαν πάρα πολύ με την έλευσή τους το 1989 τα ιδιωτικά κανάλια τηλεόρασης, με τις πρώτες εκπομπές μαγειρικής, τόσο με την Κα Βέφα Αλεξιάδου όσο και από τον Κο Ηλία Μαμαλάκη ,πρωτοπόροι για την εποχή εκείνη. Με την προβολή της μαγειρικής τέχνης στην τηλεόραση αρχίζουν να ανθίζουν και στον Ιδιωτικό τομέα αρκετές σχολές Μαγειρικής .
Η μαγειρική τέχνη εκτοξεύεται και αρχίζει να γίνεται ένα ενδιαφέρον επάγγελμα αφού θα έχει πλέον καταρτισμένους νέους μάγειρους , γρήγορη αποκατάσταση, αξιοσέβαστο μισθό και καλές συνθήκες εργασίας.
Στην σημερινή εποχή κρατικές σχολές μαγειρικής έχουν στην εποπτεία τους εκτός από το Υπουργείο Τουρισμού ,το Υπουργείο Εργασίας αλλά και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Όλες μαζί υπολογίζονται πάνω από 30 Κρατικές σχολές στην Ελλάδα.
Μαζί με τις ιδιωτικές σχολές έχουν κατακλύσει τον Ελλαδικό χώρο υπόσχοντας ένα επάγγελμα με γρήγορη αποκατάσταση των νέων.
Η έξαρση των ιδιωτικών σχολών εκτινάσσετε στα ύψη από το 2010 με το σόου Master Chef έως και σήμερα (ίσως να είναι τυχαίο γεγονός). Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο αποφοιτούν περίπου στους 5.000 χιλιάδες νέοι μάγειρες, αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι το 1986-1988 αποφοιτούσαν περίπου 100. Από αυτούς ένα ποσοστό 25%-30% θα γίνουν τελικά επαγγελματίες!
Στην πορεία μάλλον, αρχίζουν να ανακαλύπτουν πράγματα για τα οποία καμία σχολή δεν τους μίλησε εξαρχής.
Γιατί να γίνω Μάγειρας;
Στην σημερινή εποχή η Μαγειρική τέχνη είναι από τα πρώτα επαγγέλματα που έχει την μεγαλύτερη απήχηση.
Αρκετοί νέοι έρχονται στο επάγγελμα ,αφού έχουν τελειώσει ένα Πανεπιστήμιο. Αυτό δείχνει ότι η μαγειρική είναι πλέον ένα επάγγελμα με αρκετά υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
Ας δούμε όμως τα θετικά και τα αρνητικά που θα συναντήσει ένας νέος που θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα του μάγειρα.
Στα θετικά:
Είναι ένα δημιουργικό επάγγελμα.
Γνωρίζεις, μαθαίνεις και σέβεσαι τα τρόφιμα ,τις παραδοσιακές γεύσεις της χώρας μας και κουλτούρες όλου του κόσμου.
Είναι ομαδικό επάγγελμα.
Έχεις πειθαρχεία.
Δίνει ευχαρίστηση γεύσης στους ανθρώπους.
Προάγεις την κουλτούρα του τόπου σου.
Ανταμείβεσαι από την ικανοποίηση των πελατών.
Βρίσκεις εύκολα εργασία (το θέμα είναι όμως να παραμείνεις).
Μπορείς να δουλέψεις σε όλο τον κόσμο.
Έχεις εξέλιξη και μπορείς να φτάσεις ψηλά (αν έχεις επιμονή και υπομονή).
Έχεις καλές απολαβές χρημάτων (μετά από αρκετά χρόνια εργασίας και για πολύ λίγους).
Μπορεί να εργαστείς στην τηλεόραση ή να παίξεις σε τηλεπαιχνίδια μαγειρικά. Ακόμη μπορείς να εργαστείς ως consulting ,στο Instagram.
Στα αρνητικά:
Οι αμοιβή του επαγγέλματος είναι μηδαμινή.
Το 70% είναι εποχιακή εργασία για 5-6 μήνες.
Το ταμείο ανεργίας είναι για 3 μήνες για τους εποχιακούς, και επίδομα των χρημάτων είναι 399,25 .
Αρκετές ώρες ορθοστασίας.
Λιγότερες ώρες με την οικογένεια σου και φίλους.
Εργάζεσαι κάτω από συνθήκες ζέστης και κρύο.
Εργάζεσαι υπό πίεση και στρες.
Ξεχνάς τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά
Ξεχνάς Απόκριες
Ξεχνάς το Πάσχα
Ξεχνάς τις καλοκαιρινές διακοπές
Ξεχνάς την Πρωτομαγιά
Ξεχνάς γενικά τις εορτές.
Θέλει αρκετό διάστημα για να καθιερωθείς ως Chef.
Στην τηλεόραση θα εργαστεί μόνο το 0,00000001%!
Λάθος ή σωστό
Οι σχολές μαγειρικής (κρατικές και ιδιωτικές) για να προσελκύσουν νέους μαθητευόμενους μάγειρους διαφημίζονται ως Ειδικότητα Μαγειρικής Τέχνης, Αρχιμάγειρας (Chef) .
Κατά την γνώμη πολλών δεν θα έπρεπε να υπάρχει το Αρχιμάγειρας (Chef) , διότι για να γίνεις Chef θα πρέπει να περάσουν κάποια χρόνια ώστε να αποκτήσεις αρκετή εμπειρία.
Το δεύτερο είναι ότι δεν διδάσκονται αρκετή Ελληνική και παραδοσιακή κουζίνα με αποτέλεσμα οι νέοι μάγειρες να βγαίνουν με ελλιπή εκπαίδευση πάνω σε αυτήν. Ακόμη δίνουν βάση σε καινούργιους μεθόδους μαγειρέματος, ξεχνώντας τους απλούς παραδοσιακούς.
Δεν υπάρχουν πλέον κανόνες στις σχολές για τους μαθητές. Δεν χρειάζεται οι σπουδαστές να είναι εσώκλειστοι, να ξυπνούν υποχρεωτικά στις έξι το πρωί και η μέρα τους να ξεκινά με υποχρεωτική γυμναστική. Δεν χρειάζεται να είσαι ξυρισμένος ή να έχεις κοντά μαλλιά. Τα σκουλαρίκια σε διάφορα σημεία του σώματος μάλλον περνούν απαρατήρητα. Όσο για τα Τατουάζ είναι κάτι που είναι πολύ συνηθισμένο πλέον στον χώρο μας.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ για την βοήθεια της ιστορίας των Μαγειρικών σχολών, τον Κο Ζήση Κεραμέα , έναν σημαντικό άνθρωπο πρωταγωνιστή στην ιστορία της Μαγειρικής Τέχνης. Επίσης όλους τους παλιούς και νέους συναδέλφους για την συλλογή πληροφοριών.
Κάθε παραπάνω πληροφορία θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμη να καταχωρηθεί.
Είμαι ανηψιος του Γρηγορίου Δημητριάδη ήταν η Αιτία που ακολούθησα το επάγγελμα του Μαγειρου φοιτησα στη Σ. Τ. Ε. Θ. Καθηγητή Μαγειρικής τέχνης είχα τον καταπληκτικό chef Χαριλαο Θοδωρελη φοιτησα εσώκλειστος το 1974 – 1976
Θέλω να δώσω τα εύσημα μου γιαυτό το άρθρο είναι πολύ συμαντικο για να μάθει ο κόσμος το επάγγελμα του Μαγειρου.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια Κε Παναγιώτη. Είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνουν οι νέοι πως άρχισε η ιστορία του επαγγέλματος της μαγειρικής, αλλά και να θυμούνται οι παλιοί συνάδελφοι!
Τον Ζήση Κεραμέα καθώς και Γιώργιο Τσιώρο και Παπαδόπουλο τους έχω γνωρίσει προσωπικά καθώς με τον πατέρα μου που είναι συνταξιούχος της Σ.Τ.Ε Αναβύσσουήταν συνάδελφοι αν και ο πατέρας μου δεν ήταν καθηγητής, τους συνέδεε στενή φιλία. Να είστε καλά
Ευχαριστούμε πολύ Κε Θανάση για το σχόλιο σας ,να είστε καλά. Κάθε πληροφορία γι αυτούς τους ανθρώπους είναι σημαντική για τους νέους αλλά και για την παλιά γενιά του επαγγέλματος μας. Για τον Κο Ζήση Κεραμέα έχομε ένα άρθρο στην σελίδα μας σας το παραθέτω παρακάτω σύνδεσμο:
https://food-edu.eu/9559-2/
Ίσως έφθασε η ώρα να βγει μπροστά η Κρητική κουζίνα που τόσο πλούτο έχει. Θα κάνει πολύ καλό και στον τουρισμό μας. Οποιος βοηθισει προς αυτη την κατευθυνση θα τον γράφει η ιστορία πιστευω
Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ Γιώργο για το σχόλιο σου ,να είσαι καλά. Έχεις απόλυτο δίκαιο σε αυτό που γράφεις για την Κρητική Κουζίνα και πρέπει να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση όλοι μαζί.