Ο Αμερικάνος επιστήμονας φυσιολόγος Ancel Keys που ανέδειξε την Κρητική διατροφή του ’60 ως την καλύτερη στον κόσμο εντυπωσιάστηκε από το «μαύρο» ψωμί και την «λίμνη» ελαιόλαδου στη σαλάτα (και προφανώς το βούτυγμα). Και βέβαια οι Κρητικοί δε χρειάζονταν τους ειδήμονες επιστήμονες για να τους πουν να καταναλώσουν δημητριακά ολικής αλέσεως. Σε άλλη ανάρτηση μιλήσαμε για το Κρητικό παξιμάδι στο οποίο κατέληγε μια φρατζόλα ψωμί η οποία ήταν συμπυκνωμένη μορφή διαιτητικών ινών. Επίσης οι Κρητικοί έτρωγαν «τεράστιες» ποσότητες ψωμιού, 380g/ημέρα δηλαδή 12-13 ισοδύναμε (ένα ισοδύναμο ψωμιού είναι 30g) έναντι 6-11 ισοδύναμα στην συμβατική δίαιτα.
Τι είναι όμως τα δημητριακά ολικής αλέσεως; Είναι αυτά που περιέχουν όλο τον καρπό με το περίβλημά του, το πίτουρο. Σήμερα κατά την διαδικασία παραγωγής του αλεύρου απομακρύνεται το πίτουρο και μένει γυμνό στο λευκό ψωμί που έχει το μεγαλύτερο γλυκαιμικό δείκτη από τα περισσότερα τρόφιμα. Να πούμε ότι ο γλυκαιμικός δείκτης είναι η κλίμακα που μας δείχνει πόσο γρήγορα αυξάνεται το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα 2 ώρες μετά τη λήψη του τροφίμου. Είναι χαρακτηριστικός για κάθε τρόφιμο και παίρνει τιμές από 0-100 με χειρότερο το 100.
Το ιδιαίτερο που έχει λοιπόν το μαύρο ψωμί είναι οι φυτικές ίνες. Η σημασία των φυτικών ινών στη διατροφή είναι πολύ μεγάλη. Βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου, υποβοηθούν ίσως και ρυθμίζουν στη πέψη δημιουργώντας μία ασπίδα προστασίας στη δυσκοιλιότητα.. Κι αυτό γιατί ζυμώνονται στο παχύ έντερο από τη μικροχλωρίδα του (ωφέλιμα βακτήρια) παράγοντας πολλά ωφέλιμα θρεπτικά συστατικά όπως τα λιπαρά μικρής αλύσου που δεν είναι δαιμονοποιημένα. Ελέγχουν το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα και η καθημερινή κατανάλωσή τους βοηθά τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Επίσης ρυθμίζουν τα επίπεδα της χοληστερίνης και έτσι προφυλάσσουν από τα καρδιαγγειακά προβλήματα.
Η συνιστώμενη ημερησία πρόσληψη (ΣΗΠ) για τους ενήλικες είναι 30 γραμ. φυτικών ινών τη μέρα, που υπερκαλύπτεται με την Ορθόδοξη νηστεία. Οι φυτικές ίνες λαμβάνονται από τα προϊόντα φυτικής προέλευσης όπως είναι όλα τα φρούτα (ιδιαίτερα αυτά που τρώγονται με τη φλούδα και τα αποξηραμένα), τα λαχανικά, τα όσπρια και αφήνουμε τελευταία τα δημητριακά ολικής άλεσης.
Εν κατακλείδι καταλαβαίνουμε ότι Κρήτες ήταν σοφοί και αξιοποιούσαν όλες τις φυσικές τροφές και όχι τον κατακλυσμό των επεξεργασμένων (junk food) που μαστιζόμαστε με τα υψηλά.ποσοστά παχυσαρκίας από τη διατροφή δυτικού τύπου.
