ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΈΣ (ΠΡΟ)ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ

Αντί Εισαγωγής-Ερμηνεία Xmass

Χριστουγεννιάτικα λεγόμενα δέντρα και άλλα πολύχρωμα στολίδια που άπτονται των πιο τρυφερών παιδικών μας- αλλά και μας των μεγαλυτέρων- στιγμών αυτής της κατάλληλα προετοιμαζόμενης για όλον τον κόσμο χριστιανικό και μη περιόδου χαράς και αγάπης ανάμεσα στους ανθρώπους κατά το δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης -η πολυπόθητη- ειρήνη έρχεται και φέτος να μας φέρει κοντά σταδιακά στη μεγάλη και κορυφαία στιγμή της του Χριστού Γέννας ή όπως είναι γνωστή στη Δ X -MASS δηλαδή θεία λειτουργία που σημαίνει η λ.mass και Χ δηλαδή Χριστός. Και βλέπουμε το μικρό νεογέννητο σχεδόν Χριστό να ξυπνά μέσα στις καρδιές όλου του κόσμου την έμφυτη και εκ Θεού δοθείσα αγάπη και αλληλεγγύη που οπωσδήποτε φέρνει και τους ανθρώπους πιο κοντά ειρηνικά όσο το εφικτό περισσότερο κι ένας τεράστιος κύκλος εκδηλώσεων χαράς αγκαλιάζει τη γη, γλυκά, στολισμοί, ταξίδια, τραγούδια, ζωγραφιές και άλλα πολλά αναζωογονούν την αγορά και όχι μόνο…

  Η προετοιμασία της Εκκλησίας

Από την εκκλησία μας πάλι έρχεται και μια σειρά εορταστικών εκδηλώσεων ενόψει των Χριστουγέννων και οδηγούμαστε εκ του ασφαλούς στην καρδιά του μεγάλου εορτασμού: με τις θείες λειτουργίες, ό.π., και μάλιστα καθημερινώς όπου όλοι ενώνονται, στρατευομένη και θριαμβεύουσα εκκλησία με εξαιρετική την τέλεση επί 40 ημέρες διαρκώς θείων λειτουργιών, ένα Σαρανταλείτουργο Χριστουγέννων. Τώρα τι λέει η εκκλησία μας για τα σαρανταλείτουργα; Θα δανειστούμε από τον ευλογημένο κύκλο των αγίων του αγίου Πενταπόλεως και Μυροβλήτου του Θαυματουργού Νεκταρίου από το Άγιο Όρος όπου σε σχετική επιστολή του ο άγιος επίσης Δανιήλ Κατουνακιώτης αναφέρει δυο περίφημες ιστορίες με σαφή την αξία των σαρανταλείτουργων για ζώντες και κεκοιμημένους. Λόγω χώρου θα επιλέξουμε μια από αυτές χαιρετίζοντας όσους και όσες θα συλλειτουργηθούν σε αυτό το σαρανταλείτουργο που αρχίζει…μηδείς εξέλθει πεινών…

Η ωφέλεια από το Σαρανταλείτουργο

   Η επιστολή προέκυψε από αλληλογραφία ενός από τους Αλέξανδρους εξαδέλφους ιεροψάλτες του αγίου παπα Πλανά Δρ.Φιλοσοφίας και πρώτου πρακτικογράφου της Βουλής των Ελλήνων και πασίγνωστου λογοτέχνη του Μωραϊτίδη…έγραφε λοιπόν σε ελεύθερη απόδοση από το αγιώνυμο Όρος ο αποκληθείς εστία αληθής πνευματικής και ασκητικής ζωής άγιος γέρων Δανιήλ περί μνημοσύνων και σαρανταλείτουργων: ματαξύ πολλών και θεοφιλών ερωτήσεων που κατά καιρούς κάματε γραφικώς είδον μετά πλείστης όσης ευχαριστήσεως και περί της τελετής του Σαρανταλείτουργου εάν κατά την εκτέλεσή του λαμβάνουν ωφέλεια τινα και όσα άλλα ονόματα κεκοιμημένων συγγενών συμμνημονεύονται…εις απάντησιν σπεύδω εκ καθήκοντος ιερού να ικανοποιήσω την απορία σας αυτή παραθέτοντάς σας λυσιτελή και ωφέλιμα τα ακόλουθα εδώ περί μεγάλης ωφελείας.

   Τρόπον τινα υποχρεώνει την φιλανθρωπία του Ιησού Χριστού εφόσος γίνεται θεία λειτουργία έτσι για 40 μέρες η ιερουργία διαρκώς για την ψυχή των τεθνεώτων δια της αναιμάκτου δηλαδή θυσίας κι έτσι μόν πειχέει πάνω τους το έλεός Του ο Θεός αρκεί μόνο η ψυχή να μην είναι υποκείμενη σε κάποια αίρεση ή δυσσέβεια. Έτσι συμμετέχουν όλες οι ψυχές των μνημονευομένων κατά τούτον τον τρόπο της προσηκούσης ωφελείας κι απολαμβάνουν της θείας χάριτος συνευωχούμενες στην ίδια πνευματική τράπεζα που παρατίθεται. Και προς εναργή πληροφορία και απόδειξη όλων τούτων καθήκον ιερότατο θεώρησα να καταθέσω δυο αξιοσημείωτα γεγονότα εξ ακοής παρά αξιόπιστου προσώπου αλλά και εκ παλαιού χειρογράφου της ΙΜΒατοπαιδίου που εξιστορούμενα θα καταδείξουν και την ισχύ του μυστηρίου τούτου.

Δύο αξιοσημείωτα γεγονότα

   Κάποιος λοιπόν χριστιανός ονόματι Δημήτριος εκ Κωνσταντινουπόλεως ανατράφηκε στη Σμύρνη και διήγε βίο ενάρετο και παρά πάντων για τη σύνεση και φιλοθεϊα του τιμώμενος προσομιλήσας γάμο απέκτησε δυο τέκνα άρρενα και δυο θήλεα και ενώ εργάζονταν και με οικονομία πολλή ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της οικογένειας αλλά και πάντοτε ουδέποτε παρέλειπε τα χριστιανικά του καθήκοντα όπως και καταγίνονταν και με τη μελέτη των Θ.Γραφών και Πατερικών βιβλίων παριστάμενος όσο μπορούσε στις ιερές λειτουργίες και άλλες ακολουθίες τηρώντας και τις νηστείες των Χριστουγέννων κ.λπ. καθώς και Τετάρτης και Παρασκευής ακριβώς αν και έπασχε από ρευματισμούς και κλινήρης έπεφτε το χειμώνα δυο και τρεις φορές τη βδομάδα από αυτό με πολλή υπομονή προξενώντας για όλα αυτά σεβασμό και όσων βρίσκονταν μακριά που τον πλησίαζαν κληρικοί και λαϊκοί χάριν ωφελείας και μεγάλως εκαρπούντο γιατί ο λόγος του ήταν ηρτυμένος άλατι και με πολλή διάκριση έδινε συμβουλές ωφέλιμες και αποκρίσεις.

   Όσο όμως τούτος ήταν θεοφιλής και ενάρετος άλλο τόσο οι δικοί του -γυναίκαι και τέκνα- ήταν τουναντίου πολιτεύματος διάγοντας βίο ανειμένο καταλυπώντας και καταθλίβοντας τον οικογενειάρχη αυτό εκτός του μεγαλύτερου γιου του του Γιώργου που συναμιλλάτο να φτάσει τον πατέρα του στις θεαρέστους πράξεις. Κι όλες τις θλίψεις υπέμενε ο Δημήτριος αυτός και με το μακάριο πένθος ανακούφιζε όλα τα δυσχερή κι επίπονα. Κι εγώ ο ανάξιος ευτύχησα να γνωρίσω και να αποκτήσω φίλο και σύμβουλο και σε αυτόν εμπιστεύτηκα και την αναχώρησή μου εκ του κόσμου κι ήταν σε μένα αλείπτης και παρακινητής και βοηθός και έτσι οχυρωμένος με τις ευχές του έφτασα ευτυχώς στο Άγιο Όρος. Μετά από 12 χρόνια της παραμονής μου εδώ απεστάλην από την ΙΜ στη Σμύρνη για κάποιο μετόχι μας εκεί και θεώρησα απαράβατο καθήκον να επισκεφτώ και να ρωτήσω τον Γιώργο για τον ήδη αποβιώσαντα πατέρα του.

Η τελευταία επιθυμία του Πατέρα

   Κι εκείνος με πολλή χαρά με υποδέχτηκε κι ασμένως και μετά πάσης φιλικής στοργής με φιλοξένησε κατά το διάστημα της παραμονής μου εκεί αλλά και με πολλά δάκρυα και συγκίνηση μου εξέθετε τις αρετές του αοιδίμου πατρός του προσθέτοντας και τούτο το αξιοσημείωτο γεγονός: επειδή έφτασε στο τέλος της παροικίας του ο πατέρας μου και προείδε και τη μέρα που έμελλε να πεθάνει πρόλαβε την ίδια ημέρα του θανάτου του να προσκαλέσει τον ιερέα που ήταν απλούστατος και ενάρετος και με πολλή ευλάβεια του ζήτησε κι αφού είχαν προηγηθεί εξομολογήσεις κι ευχέλαια του υπέδειξε μετά θάνατο να δοθεί σε συγγενή του η τελευταία του επιθυμία να γίνει σαρανταλείτουργο για την ψυχή του. Αυτό το ιερό χρέος ανέλαβα ως γιος του προθύμως λαμβάνοντας και την ευχή του.

Μια υπέρ κόσμια εμπειρία

   Κι ενώ όλα έγιναν όπως έπρεπε κι άρχισε και προχωρούσε το σαρανταλείτουργο μετά την τελευτή του για 39 μέρες όμως τότε ακριβώς συνέβη κάτι απρόοπτο γιατί από πονόδοντο σφοδρό ζήτησε και του έβγαλαν το δόντι και από την αιμορραγία που ακολούθησε δεν λειτούργησε την 40ή ημέρα αφήνοντας για την επόμενη την ολοκλήρωσή του σαρανταλείτουργου. Κι ενώ ο γιος του εγώ δηλαδή ετοιμαζόμουν να πάω στην 40ή λειτουργία κι αναπολούσα τις ωραίες στιγμές με τον πατέρα μου και αναλογιζόμουν αν ωφελεί το σαρανταλείτουργο την ψυχή του ύπνωσα μικρόν και πάραυτα βρέθηκα σε ωραία πεδιάδα με κάλλος αμήχανο ασύγκριτο προς τα ηδέα του κόσμου κι εκείσε ευρισκόμενος επήλθε μοι φόβος πολύς υπό της συνειδήσεως μήπως κατενεχθώ στα κατώτατα του Άδη ως ακατάλληλος της απολαύσεως εκείνης…έτσι διατελώντας με θάρρος είπα μέσα μου πως άπαξ κι ο Θεός ο Πανάγαθος θέλησε να με φέρει εδώ ίσως η αγαθότητά Του με ελεήσει…κι αίφνης είδα μακρόθεν φως κατά το όραμά μου αυτό φως λοιπόν διαυγέστατο λάμπον υπέρ τον ήλιον…κι αφού έσπευσα με ανέκφραστη έκπληξη στην καλλονή του απέραντου δάσους κατάφυτου αποπνέοντος ευωδία άρρητη και θαυμάσια όπου κι ένα παλάτι παραδείσιο όντως μακάριου για τους εναρέτως εν τω κόσμω βιούντες του οποίου η λαμπρότητα και ευαρμοστία και τείχη υπερστίλβοντα διακοσμώντας που αν τα συνέκρινες με τα εγκόσμια και επίγεια έντεχνα δεν μπορούν να παρασταθούν σε σημείο που έμεινα άφωνος κι εμβρόντητος και μετέωρος αλλά πλησίασα κι είδα με αγαλλίαση να στέκεται προ της θύρας του παλατίου λαμπροφόρος ο πατέρας μου Δημήτριος που με ατένισε με στοργή και επιείκεια και πραότητα και με ρώτησε πώς έφτασα εκεί κι έπειτα που τον ρώτησα τίνος είναι το παλάτι αυτό μου απάντησε: η άκρα του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού Αγαθότητα και δια πρεσβειών της Κυρίας ηνών Θεοτόκου που πολύ την ευλαβούμαι με αξίωσε να καταταγώ εδώ και σήμερα θα εισερχόμουν αν ο οικοδόμος του δεν έβγαζε το δόντι του και δεν ολοκλήρωνε τις 40 μέρες της οικοδομής αλλά δεν πειράζει αύριο θα εισέλθω…

Η Διαπίστωση

   Κι αφού ξύπνησα όλως έκπληκτος και πλήρης δακρύων εξαπορώντας για όσα είδα όταν ήρθε η ώρα λειτουργήθηκα στον ΙΝ της Αγίας Φωτεινής κι έπειτα μετέβην στο ναό που τελείτο το σαρανταλείτουργο του πατέρα μου κι εκεί βρήκα τον ιερέα που μου είπε πως προ ολίγου τελείωσε τη λειτουργία και το σαρανταλείτουργο -προφανώς για να μη με λυπήσει που δε μπόρεσε με τον πονόδοντο και τα εξής να ολοκληρώσει το σαρανταλείτουργο. Κι όταν άρχισα να του διηγούμαι καταλεπτώς το όραμά μου της προηγούμενης νύκτας κι έφτασα στο βγάλσιμο του δοντιού τότε ο ιερέας καταλήφθηκε υπό φρίκης και θαυμασμού και βόησε ασπαίρων από χαρά κι αγαλλίαση ανιστάμενος: εγώ είμαι ο οικοδόμος Γεώργιε που εργάστηκα για την οικοδομή του παλατιού και σήμερα δε λειτούργησα λόγω της αιμορραγίας από το δόντι που αφαίρεσα και να κρατώ το ματωμένο μου μαντήλι αλλά για να μη σε λυπήσω σου είπα ψέματα πως λειτούργησα…

   Κι αφού διασταύρωσα τα ειρημένα από άλλο ιερέα γνώστη των γεγονότων μου ζητήθηκε να γράψω ακριβώς την ωφελιμότατη αυτή διήγηση που έγινε 1875 μήνα κι ο αείμνηστος Δημήτριος απεβίωσε το 1896.

   Διατελώ όλως υμέτερος ελάχιστος Δανιήλ Κατουνακιώτης μοναχός γράψας εν Κατουνακίοις Αγίου Όρους εκ του ησυχαστηρίου των Αγίων Πατέρων των διαλαμψάντων εν Άθω 17 Φεβρουαρίου 1916

ΠΗΓΗ: ΔΡΑΜ 23 Μ. ΤΣΑΚΙΡΑΚΗΣ,τ.ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΡΗΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ – ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ