Η Παράδοση της Παράδοσης
Ελληνικές παραδοσιακές συνταγές το 2054
Μαμά τι καλό θα φάμε σήμερα?
–Παραδοσιακό Κρητικό σούσι με αμπελόφυλλα με ρύζι γιασμίν , γαρίδες Αργεντινής, με σάλτσα σόγιας και γουασάμπι.
***
– Παραδοσιακό Θεσσαλικό τραχανότο με μούς φέτας Δανίας και χώμα πράσινης ντομάτας Περού.
***
– Παραδοσιακά Καλαμαρότα Παταγονίας τηγανιτά περασμένα από χώμα πατάτας Αιγύπτου με ζελέ μοχίτο και άρωμα νόρι.
***
-Παραδοσιακά λουκουμαδίνια ρυζιού βιαλόνε νάνο ,γεμιστά με χαβιάρι κρέμας πατισερί ,σάλτσα με Ανανά Χαβάης και Σκωτσέζικο ουίσκι πουδραρισμένα με παστέλι αγαύης με σπόρους τσία.
Τα λόγια τα μεγάλα
Ήταν το 2009 όταν με χαρά άκουγα και διάβαζα ότι έχουμε πάρει την στροφή για την Παραδοσιακή Ελληνική κουζίνα.
Ή περίοδος της κρίσης μας έβαλε να σκεφτούμε σοβαρά, το ότι αν το πετυχαίναμε θα είχαμε κάνει τεράστια άλματα.
Δεν πέρασαν μερικές ημέρες και βρέθηκα σε ένα σεμινάριο μαγειρικής από εξαίρετους συναδέλφους.
Το Θέμα ήταν ό αποδομημένος μουσακάς .Το κρέας κομμένο σε μεγάλα κομμάτια, αλλού τα λαχανικά κομμένα σε κύβους και μια σάλτσα παρμεζάνας καμένη με φλόγιστρο .Ένα όμορφο και εντυπωσιακό πιάτο αλλά γκρεμισμένο. Αισθάνθηκα σαν να βλέπω ένα πουλί κουτσομαδημένο.
Από εκεί και μετά το τι σεμινάριο έχει γίνει για σεβίτσε, σούσι ,μπέργκερ ,μπαο μπαν, πίτσα ή ριζότο δεν λέγεται.
Σίγουρα έχουν γίνει και γίνονται σεμινάρια Ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας ,αλλά ελάχιστα και αυτά που γίνονται δεν ενδιαφέρουν αρκετά τους νέους μαγείρους.
Δυστυχώς μετά από 15 χρόνια όλα έχουν αλλάξει και αλλάζουν συνεχώς!
Τι σημαίνει Παράδοση
*Παράδοση σημαίνει η μεταφορά της κληρονομιάς από τους παλιούς στους νεότερους αρκεί να την αποδεχτούμε και να την διατηρήσουμε σαν κόρη οφθαλμού*.
-Παράδοση σημαίνει να υποταχτούμε σε κάποια άλλη χώρα και να ακολουθήσουμε τα δικά τους βήματά.
-Παράδοση σημαίνει να δίνουμε τον παρά μας σε δόσεις.
Επίδοξοι νέοι και παλιοί μάγειρες στον βωμό του ονόματος και του χρήματος ,ανακατεύουμε τα πάντα για μια θέση γεύσης στον παράδεισο του ουρανίσκου μας. Αν ρωτήσεις ένα νέο μάγειρα σίγουρα θα ξέρει να σου πει και να ετοιμάσει συνταγές με υλικά άλλων χωρών αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζει αρκετά τα Ελληνικά προϊόντα και δεν ξέρει να μαγειρεύει Ελληνικές παραδοσιακές συνταγές.
Χάσαμε την γεύση της παράδοσης και την διατροφική μας συνήθεια, αλλά πετύχαμε όμως στην εμφάνιση και στην διαφήμιση άλλων χωρών.
Οι παλιοί θα έλεγαν *φρού φρού και αρώματα*!
Ενώ οι νέοι θα πουν *Τέχνη κάνω μάνα μου ,δεν ψήνω ρεβίθια*!
Καθώς αργοπεθαίνει η παραδοσιακή Ελληνική κουζίνα, οι επίδοξοι μνηστήρες έχουν αναλάβουν τα σκήπτρα.
Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι:
-Δημιουργική Ελληνική κουζίνα ( κατά τόπους)
Αφήνουμε την παράδοση και δημιουργούμε μια νέα ή ανακατεύουμε την παράδοση με άλλες χώρες και υλικά.
-Αποδομημένη Ελληνική κουζίνα
Αποδομώ σημαίνει ότι κάνω κάτι κακό, γκρεμίζω αυτό που ήδη υπάρχει.
-Πειραγμένη Ελληνική κουζίνα
Τι μας έχει κάνει η Ελληνική κουζίνα και την πειράζουμε. Στην Κρήτη θα την λέγαμε κουζουλή κουζίνα!
-Μοντέρνα Ελληνική κουζίνα (ή σύγχρονη Ελληνική Κουζίνα)
Δηλαδή τι? Φόρεσε κουστούμι και γραβάτα!
-Νέα Ελληνική κουζίνα
Μάλλον είναι ίδια με την Μοντέρνα αλλά ποιο μικρή σε ηλικία!
-Μεσογειακή κουζίνα
Τα σύνορα ποια είναι, διότι στην Μεσόγειο υπάρχουν αρκετές χώρες .Και αυτό ότι η Κρητική κουζίνα είναι Μεσογειακή είναι αστείο!
–Gourmet Ελληνική κουζίνα
Να τρως λίγο να πληρώνεις πολλά!
-Μοριακή Ελληνική κουζίνα
Δεν καταλαβαίνω ή μάλλον δεν θέλω να καταλάβω!
Όλοι οι παραπάνω μνηστήρες και άλλοι τόσοι δεν μπορούν να αλλάξουν το ταξίδι της παραδοσιακής Ελληνικής κουζίνας.
Η κατσαρόλα σβήνει σιγά σιγά και την θέση της παίρνουν νέες τεχνικές μαγειρέματος και ονόματα πιάτων.
Στην σημερινή εποχή ο μάγειρας με νέα όπλα, αναλαμβάνει να βάλει στο πιάτο αρκετά υλικά μαζί. Κάποια πιάτα σκεπάζονται από χώμα, κάποια άλλα πουδράρονται ,στολίζοντας με λουλούδια, κάποια φαγητά ψήνονται αρκετές ώρες σε πλαστικές σακούλες κ.π.α.
*Η σημερινή παραδοσιακή μαγειρική είναι μια μπετονιέρα που της βάζεις ότι θέλεις και σου βγάζει ότι νάναι*.
Τι να πούμε για αυτά τα ονόματα που έχουν κατακλείσει καταλόγους ,τηλεόραση και διαδίκτυο.
Μανεστρότο, κριθαρότο, Τραχανότο , Ξινοχοντρότο , μπλιγουρότο, κουσκοσότο ,ρεβιθότο, φακότο, ή σταρότο. (όλα σε ότο για να θυμίζουμε Ιταλία)
Κρητικό τζις κέικ με χαρούπι και μούς τυριού Φιλαδέλφειας.
Φαβετίνα με χαβιάρι ελιάς και χώμα κρεμμυδιού μπρουλέ.
Αποδομημένο μουσακά με βουβαλίσιο γάλα και χιόνι παρμεζάνας.
Τυρόπιτα με αφρό φέτας και ορό μελιού.
Κρητικό Σούσι με αμπελόφυλλα.
Κρητικός Ντάκος με φοκάτσια ,ρόκα και πέστο.
Είμαστε οι καλύτεροι διαφημιστές για κουζίνες ξένων χωρών.
Ακούμε κατά καιρούς ότι η Ελλάδα είναι στην τρίτη ή στη δεύτερη θέση « με τις πιο νόστιμες κουζίνες του κόσμου»
Με πια φαγητά όμως?
Τι να πούμε για τα πρωινά που σερβίρουν παντού στην Ελλάδα αυγά, σάντουιτς, έτοιμα προϊόντα γλυκά και αλμυρά και σαλάτες. Ντρεπόμαστε να βάλουμε ελιές ,ντομάτα στο πρωινό, σφουγγάτο, καγιαννάς, κρέμα με μέλι, ρυζόγαλο, ψωμί με μέλι και γραβιέρα, πίτες,φρούτα κ.α.
Τι να πούμε για τα σχολεία που το πρώτο σε πωλήσεις είναι το κρουασάν, όταν πριν από 40 χρόνια που το ψωμοτύρι με ελιές ή το φρούτο από το σπίτι ήταν στην πρώτη θέση ή μερικοί αγοράζαμε ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης ,σταφιδόψωμο ή τυρόπιτα.
Με όλα αυτά έχει αλλάξει κατά πολύ και η διατροφική συνήθεια του Έλληνα τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια. Πλέον ό Έλληνας τρέφεται με επεξεργασμένο έτοιμο και πρόχειρο φαγητό το οποίο περιέχει αρκετά συντηρητικά και βελτιωτικά γεύσης. Έτσι βλέπουμε την ραγδαία αύξηση των χρόνιων νοσημάτων, αλλεργιών και την έλλειψη πολλών βιταμινών στον οργανισμό μας. 
Τι κάνουμε?
-Καλό θα είναι λοιπόν να πάρουμε την ευθύνη όλοι εμείς γνωστοί και άγνωστοι μάγειρες, διότι το μέλλον της Παραδοσιακής Ελληνικής κουζίνας κινείται τόσο γρήγορα, ώσπου κάποια στιγμή θα σβήσει.
–Θα πρέπει να γίνει υποχρεωτικό μάθημα και να διδάσκεται στα σχολεία μας η Ελληνική διατροφή και η παράδοση μας.
-Να γίνει μια νέα αρχή από τα υπουργεία που έχουν υπό την εποπτεία τους μαγειρικές σχολές και να διδάσκεται η Ελληνική διατροφή και η παραδοσιακή κουζίνα στους νέους μαθητές ,στο μεγαλύτερο βαθμό.
-Να αναλάβουν την ευθύνη οι κατά τόπου Περιφέρειες και οι Δήμοι με σεμινάρια και εκδηλώσεις και όχι να προωθούν παραδοσιακά πιάτα με ξένα ονόματα.
-Να κινητοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες ,σύλλογοι ,σωματεία και με σεμινάρια να στηρίζουν την παράδοση μας και όχι με ξενόφερτα σεμινάρια!
-Σίγουρα το φαγητό είτε στο σπίτι μας είτε σε εστιατόριο είναι ένα είδος ψυχαγωγίας, και καλοπέρασης μαζί με την οικογένεια μας ή φίλους αλλά είναι και αναμνήσεις γεύσεων με σύγκριση από την μητέρα μας, την γιαγιά, την θεία. Είναι κουλτούρα και πολιτισμός ,όπου κάθε επισκέπτης θέλει και πρέπει να μάθει την ιστορία μας, να μυρίσει ,να γευτεί.
Το άρθρο δεν έχει σκοπό να προσβάλει κανένα άνθρωπο που ασχολείται με την διατροφή και την μαγειρική .Ούτε να εντυπωσιάσει αλλά ούτε να συμφωνήσουν οι μισοί και οι άλλοι μισοί να διαφωνήσουν. (όλοι μας προσφέρουμε και θα προσφέρουμε στην μαγειρική ,αλλά πρώτα για τον τόπο μας.)
Σκοπό και στόχο έχει να σκεφτούμε αυτόν το έρμο τόπο μας και να καταχωρήσουμε τα παραδοσιακά μας φαγητά και να αποκτήσουμε επιτέλους μια ταυτότητα παράδοσης. Διότι τα επόμενα 30 χρόνια η ταυτότητα μας με αυτούς τους ρυθμούς θα έχει αλλάξει ή θα έχει χαθεί τελείως.
Να μην ντρεπόμαστε για τα απλά και λιτά παραδοσιακά μας φαγητά και να τα προωθήσουμε στους ξένους επισκέπτες αλλά και να τα αφήσουμε διαθήκη κληρονομιάς στους νέους Έλληνες.
Να είμαστε υπερήφανοι και να χρησιμοποιούμε τα άριστα υλικά μας όπως οι πρόγονοί μας με φειδώ ,το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μας, τον ξινόχοντρο, τον τραχανά ,τα τυριά μας το μέλι μας ,τα χόρτα μας ,τα λαχανικά μας, τα όσπριά μας ,τα φρούτα μας ,τα ψάρια, τα λιγοστά κρέατα, τα λουκάνικά μας, και όλα αυτά που μας έχουν απομείνει και με πολύ κόπο παράγει αυτός ο ευλογημένος τόπος.
Θα πρέπει να τα τιμούμε και όχι να βλέπουμε την τιμή τους!
Ας δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία στην Εθνική μας κληρονομιά να πρωταγωνιστήσει!
Είναι υποχρέωσή μας!
