Τα αντιοξειδωτικά και ο τρόπος δράσης τους

Στο Μέρος Α ειπώθηκε ότι οι ελεύθερες ρίζες σε μεγάλες ποσότητες είναι καταστροφικές για τα κύτταρα του οργανισμού και φυσικά, γι’ αυτόν τον ίδιο. Κάτι, λοιπόν, πρέπει να γίνει. Όλα είναι θαυμαστά φτιαγμένα. Ο οργανισμός έχει δημιουργήσει μηχανισμούς αντίστασης σε αυτές τις ελεύθερες ρίζες. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιεί κατάλληλες χημικές ενώσεις, που ονομάζονται αντιοξειδωτικά. Αυτά είναι ουσίες που τις προσλαμβάνουμε μέσα από τη διατροφή μας, όπως η β-καροτίνη, η βιταμίνη Ε, η βιταμίνη C, τα φλαβονοειδή, το λυκοπένιο, οι πολυφαινόλες και διάφορα μέταλλα, όπως το σελήνιο και ο ψευδάργυρος». Στο τρίτο μέρος θα συζητηθούν κάποια από αυτά.

Ειπώθηκε ότι το μόριο του οξυγόνου Ο2 χάνει εύκολα ένα ηλεκτρόνιο, μετατρέπεται στη ρίζα Ο2· και στη συνέχεια ψάχνει να το βρει σε άλλα μόρια, δημιουργώντας νέες καταστρεπτικές ρίζες. Τα αντιοξειδωτικά προσφέρουν στη ρίζα αυτό το ηλεκτρόνιο. Τώρα όμως γεννιέται ένα ερώτημα: Αυτό το ηλεκτρόνιο που φεύγει από το αντιοξειδωτικό δε δημιουργεί νέα ρίζα; Όχι, γιατί το αντιοξειδωτικό έχει τη δυνατότητα να κάνει κατάλληλη ανακατανομή των ηλεκτρονίων στη χημική δομή του και να αποσβέσει το δικό του πλέον πλεόνασμα. Οπότε έτσι απενεργοποιεί τη ρίζα.

Οι ωφέλειες των αντιοξειδωτικών

Αν και τα αντιοξειδωτικά έχουν γίνει γνωστά τα τελευταία χρόνια στο ευρύ κοινό για τις ευεργετικές τους ιδιότητες, θα πρέπει να ειπωθεί ότι τα αποτελέσματα που προκύπτουν από σχετικές μελέτες δείχνουν ότι οι ωφέλειες δεν είναι απολύτως γνωστές για τον οργανισμό. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η ευρεία κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, λόγω των πολλών αντιοξειδωτικών που περιέχουν, συντελεί στην καλύτερη υγεία. Από την άλλη, η αντιμετώπιση των ελευθέρων ριζών αυξάνει το χρόνο ζωής των κυττάρων και, συνεπώς, όπως προαναφέρθηκε είναι αντιγηραντικά και αντικαρκινικά. Επίσης, βοηθούν στη λειτουργία της καρδιάς. Πολλά είναι συγχρόνως και αντιβακτηριακά, αφού καταπολεμούν τους μικροοργανισμούς που προσβάλουν τα φρούτα και τα λαχανικά. Τα αντιοξειδωτικά, επειδή λαμβάνονται από τα φρούτα και τα λαχανικά και άλλα φυτικά τρόφιμα όπως το ελαιόλαδο ονομάζονται φυτοχημικά.

Από τα 8.000 φυτοχημικά που έχουν ανακαλυφθεί, υπάρχουν μελέτες μόνο για τα 150. Οπότε γίνεται κατανοητό ότι οι έρευνες γι’ αυτό το θέμα έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους. 

Οι πηγές των αντιοξειδωτικών

Για άλλη μια φορά θα αναφερθούν τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν διάφορα χρώματα, που οφείλονται και στα αντιοξειδωτικά τους, γεγονός που προβαλλόταν από τη γνωστή, ίσως, ενημερωτική καμπάνια «5 χρώματα τη μέρα».

Πιο συγκεκριμένα, δημιουργείται μια μεγάλη λίστα τροφίμων, που είναι δύσκολο να απαριθμηθούν και περιέχουν αυτές τις καταπληκτικές χημικές ενώσεις. Έτσι, “τα αντιοξειδωτικά βρίσκονται στη ντομάτα, στα καρότα, στα μπρόκολα, στα σταφύλια, στα μήλα, στο κόκκινο κρασί, στα πράσινα και σκούρα λαχανικά, στα διάφορα μούρα (goji, acai berry), στο τσάι, στα εσπεριδοειδή, στα ψάρια, στους ακατέργαστους ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα, στην ελιά και στο ελαιόλαδο.” Στο επόμενο μέρος θα δούμε αρκετά αντιοξειδωτικά.

ΠΗΓΗ: Ιωάννης Τσαγκατάκης, Το αδυνάτισμα και Εγώ!, Ιτανος, 2015

Ιωάννης
Author: Ιωάννης

Τα αντιοξειδωτικά: η ασπίδα του οργανισμού (Mέρος Β)
Μοιράσου το!

Ένα σχόλιο στο Τα αντιοξειδωτικά: η ασπίδα του οργανισμού (Mέρος Β)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *